Tekin Avaner / issuu.com Kurthan Fişek Hocama rahmet diliyorum. Çok severdim ve çok şey öğrendim kendisinden. Çok zeki, çok bilgili, mizahın da üstadıydı. İnsanlığını unutmak kolay değil. Büyüktü ve namusluydu vesselam… Yönetim ve Mizah 3’ü yazcam hocam size dediydim de “hassittir” deyince “Antik Reformlar” ile antropoloji ilgisine selam çakmıştım. Adanalı olduğumu duyunca “gel bakalım ihtiyar,…

Ayhan Yalçınkaya – Ankara Üniversitesi SBF / issuu.com Yoo, başlıkta herhangi bir yanlışlık yapmadım. Yani “Bir sanat olarak küfür” yazacaktım da, buradan hareketle Kurthan Hoca’nın “küfürbazlığı” üzerinden bir anma yazısı yazmaya niyetlenmişliğim vardı da yanlışlıkla “bir küfür olarak sanat” yazmış değilim; Kurthan Hoca’nın “küfürle” ilişkisine değineceğim doğru olsa da. Sanatın kendisi küfürdür. Küfür, “hakikati bildiği…

Dr. Ozan Zengin – Ankara Üniversitesi SBF / issuu.com Yönetim bilimleri-kamu yönetimi alanında çok değerli eserler vermiş, eserleriyle alanda müstesna bir yer edinmiş olan Prof. Dr. Kurthan Fişek’i 17 Eylül 2012 tarihinde kaybettik. Fişek, üniversitede bulunduğu kısa denilebilecek bir zaman diliminde hatırı sayılır sayıda nitelikli bilimsel çalışmaya imza atmıştır. Çalışkanlığıyla, üretkenliğiyle ve keskin zekasıyla yönetim…

METE YILDIZ Hacettepe Üniversitesi İİBF Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Bölümü Beytepe, ANKARA myildiz@hacettepe.edu.tr  Özet   Bu makalede, “yönetim ve gülmece” (mizah) konusunu kamu yönetimi yazınında -bilgimiz dâhilinde- ilk işleyen kişi olan Prof. Dr. Kurthan Fişek’in izinde ilerlenerek, bu alandaki son gelişmeler ve konunun çözümlenmesinde kullanılabilecek farklı boyutlar okuyucuya aktarılmaktadır. Bu amaçla yazıda, Fişek tarafından 1970’lerde yönetim ve gülmece…

Diren Çakmak / Hitit Üniversitesi İİBF İktisat Bölümü Kurthan Hoca, Kurtuluş savaşı komutanlarından dedesi Hayrullah Fişek’in ve Türkiye’de halk sağlığı araştırmalarının öncüsü olan babası Prof.Dr.Nusret Fişek’in hayatından kesitleri anlatırken, çok acılı zamanlarda dahi insanın gülebildiğine dair örnekler verirdi. Kurtuluş Savaşı’nın, Cumhuriyet’in erken döneminin, askeri müdahalelerin komik öykülerini Kurthan Hoca’dan dinledikten sonra, acılardan da neşe çıkarılabileceğini…

Yalçın Küçük / Aydınlık İlk kez söylüyorum, “Kurthan’ım”, herhalde sondur, çok sevgi doluydu, bir sabah erkenden aramıştı, “Yalçın’ım, özledim” diyordu, Uğur Mumcu henüz katledilmişti, belki ölüm yarışı oynuyordu, belki self-exile kararımı duymuştu. Karakusunlar Köyü’nde, Villa’da idim, hemen geldi, dikip büyüttüğüm ağaçlara bakarak söyleştik. Güzeldi, son oldu ve “son” Kurthan türü için çok erkendir. Belki, Aydınlık’ta…

Hikmet Çiçek / Aydınlık Gazete “1983’te Şarköy’de yaz tatiline gitmiştik. Üniversiteden kovulmuştum, kendime eğlence arıyordum. At yarışına yirmi sene aradan sonra döndüm. O zaman Türkiye’de fazla olmayan bilgisayarım var, Amerika’da Stanford Üniversitei’nden getirilen bir at yarışı programı var, 18 değişkenli. Oyunu oynuyorum, Ankara’daki kahveme yazdıracağım. O sırada Dündar Kılıçlar geldi otele. ‘ Yahu kim bu…

İlber Ortaylı / Milliyet Kurthan (Fişek)’ı ilk anda gören onu külhani ve etrafa aldırış etmez bir genç olarak düşünebilirdi; oysa insanları dikkatle gözden geçirir, kabalık yapana kabalıkla cevap verir, korsanlığa taviz vermez, hassas insanlara karşı ise son derece zarif de olabilirdi… Siyasal Bilgiler Fakültesi ilginç öğrencilerin ve öğretim üyelerinin toplandığı bir kurumdu. Kendine özgü bu…

Metin Çulhaoğlu / Birgün İnsanlar bu dünyadan göçtükten sonra, geriye bıraktıklarıyla ve zamanında nasıl bilindikleriyle anılırlar. Geçenlerde yitirdiğimiz Kurthan Fişek için de böyle oldu. Ardından söylenenlere şöyle bir bakıldığında, başta “sıfırcı hocalığı” olmak üzere küfürbazlığı, espritüelliği, içkiciliği ve Ankara sevgisi diğer özelliklerine göre daha öne çıkmış görünüyor. Ha, bir de İstanbul’un üç kulübü Beşiktaş, Fenerbahçe…

Erdal Batmaz / Cumhuriyet Mülkiye’de okumuş öğrencisi ya da değil, arkadaşları, dostları, basın ve spor dünyası kısacası hayatın her alanındaki o kadar çok insanın ortak anısında vardı ki Kurthan Hoca, onun ölümü ile hepsinin hayatından sanki bir ağabey, bir kardeş, bir arkadaş eksildi! Onu kısacık da olsa tanıyanların bile onunla paylaştığı, anlatabileceği bir -gülümseten- anısı…