Burası benim Ankara’m (2)
Burasıbenim Ankaraİ m (2)
eçen hafta yazmıştım.
Ankara büyükşehir beledi
ye başkanı Melih Gökçek’in, Hürriyet’e özenerek, çoksatar bir mahall; gazete çıkartacağını duyunca, şimdiki Çevre
Bakanlığı Müsteşarı, 0 zamanın
‘ Çankaya Belediye Başkanı Do
‘ burada…
kes ezberlemiş durumda`,rdosya ”
numarasını bile tıkır tıkır söylüyor. ş r ‘› ` ‘
Sudan çıkmış balık gibiyim
Neyse, dönüyorum Ankara
‘ya… , .v ..ş _
Hep demişimdir, lstanbulun f’ ”
ğanýlîaşdelenün çıkarttığı.~……;wen güzel ikiftarafıf örada’“Anka-î
“Demokrat Çankaya” gazetesine gitmişti aklım…
Kısa bir süre için İstanbul’da
yım… ”
Şimdiden şaşkınım, baygınım… ~
Cumhurbaşkanımızın adını
soruyorum, pek az kişi biliyor.
Değerli bir sahne sanatçımızın
kısa ömürlü evliliğini tek celsede
sona erdiren yargıcın adını her
. nızı anlatır mısınız? 75
ra’yı hatırlamak ve anmak, sonra da Ankara’ya dönmektir. ” _
~ “Doğma Büyüme Ankaralı” röportajı anılarımla başbaşa ”
kalın lütfen….` ‘i i ”
. İ*** 4 “’ ` ı “İp”
DEMOKRAT ÇANKAYA ‘-‘ _
Çocukluk yıllarınızla ilgili bir anı- î:
KURTHAN FİŞEK -`51950’ıı”g,
yıllarda, Ankara’da apartmanla-İİ?’
“Ü 5331151 90k” denecek kadar azdı. Herkesin bahçeli müstakil evi
vardı. ‘ Tabii tüm bahçelerde de .
_ ‘ mei/Ve ağaçlan bulunurdu. Ma- ş
. hallenin bütün çocuklarının en
büyük Zevki bahçelerden meyve
‘çalmaktL ”
. .V D.Ç.’- Geçmişe baktığınız za
man neye özlem duyuyorsunuz?
K.F. – Aslında hiç bir şeyi öz
” ` lemiyorum. Çünkü Ankara be
nim asla”terk etmeyi düşünmedi
‘ ğim ve ömrümün sonunakadar.
v. ~ yaşamak istediğim bir şehir…
– Ankara`5O _binlik bir nüfusa’ gö- `
re planlanmış bir şehir… Atatürk
?Biraz büyütün.” deyince, 250-” .
” bin nüfusluk bir planlama yapıl- ‘
Şimdi 5 milyona ulaşan
VAİÜÖTEI, 250 bin kişilik altyapı
ile idare ediliyor. Bunun yarattı- _
ğı sıkıntılar var. Ama, Ankara.
her şeye rağmen güzelliğini koruyor. lstanbula gittiğim zaman
midem kalkıyor. Ankara’nın değişmesini asla istemiyorum. Arıkarahın tüm semtlerini seviyo
› rum. -:
‘ D.Ç,- Dinlenmek için Ankara’da nereyi tercih ediyorsunuz?
K.F. – Evimde oturmayı seviyorum. Ayda bir iki kere eşimle ‘
birlikte “gittiğim nezih bir lokanta
var. “Arıkarahın barları, pavyorıları nerede?” derseniz, bil
. mem… Zamanımın büyük bölü
münü evimde geçiriyorum. An
IJHASI NEBEİ
kara’yı gören bir noktada
oturduğum için “Once
Kocatepe Camii’nin
ışıkları mı yanacak,
yoksa Anıtkabifin’ ‘
mi?” diye eşimle yazı
ı tura atıyoruz. ` i
D.Ç. – Öğrencilik yıllannızda spor yaptınız mı?,
K.F. –Ben Türkiye’nin gelmiş geçmiş en iyi mahalle takımında futbol oynadım. Takımın
kaleciliğini yapardım. Hasan __Cemal solhaf, Güneri Civaoğlû solaçık oynardı. Yalnız Hasan bi
.. raz ağır kalırdı. Topayağına gel
diği zaman topa bakar, bir türlü
vuruş yapamazdı. Sonra Kolej
yıllanmda futbola devam ettim.
Cebeci Stadı`nın olduğu yerden “
Cebeci Çayı akardı. Oraya bisiklete binmek için giderdik. Sonra
asistanlık falan derken, Mamak ‘
Cezaevi ile tanıştık. Sadece hava
almaya çıkardıkları için Mamak’ı
uzaktan görürdük. Bok kokuları
arada sırada gelirdi. .
D.Ç. – Ankaralı olmak sizde
nasıl bir duygu yaratıyor?
K.F. – Ankara’nın her şeyini
“ seviyorum., İstanbul’a gittiğim
zaman Ankara’ya dönmek için
sabırsızlanıyorum.’ «Yahya
Kemal’in tam tersine ‘
lstanbul`dan Ankara’ya dönmeyi
seviyorum; Yalnız cadde ve
“sokak isimlerinin sık *sık
değiştirilmesinden_
hoşlarîmıyorum. Onüne gelen
sokak ismi değiştiriyor, iki
aylığına ayrı kaldığımda eski
sokak adını söylüyorum taksi
_ şoförüne… Ya dolaştınyor, ya
yanlış yere götürüyor. Ankara
mükemmel bir şehir asla
değişmesini istemiyorum.
D.Ç. – Köşemizç konuk
olduğunuz için size çok teşekkür
ederiz. ‘* r
K.F. – Ben de size…
m.,