Burası Ankara’m (1)
ÜYÜKşEHlr belediye
başkanı Melih Gökçek.
mahall; gazeteciliğin ne
kadar etkili olduğunu
anlayınca. 300 bin
satışlı bir Ankara gazetesi
çıkartacağını söyledi.
Bende bazı cağnşımlar oldu.
Şimdiki Çevre Bakanlığı
müsteşan. Çankaya eski belediye
başkanı Doğan Taşdelen de.
vaktiyle, “Demokrat Çankaya”
diye bir gazete çıkartmış. benimle
bile röportaj yapmıştı.
Hatırladım, eski dosyalarımı
kanştırdım.
Birkaç günlüğüne İstanbul’a gi
-szs-e, va: JJEJGQKE av. , -zv-:s- ws
deceğim için, nasıl ve ne kadar
“Ankaralı” olduğumu
unutmamak için. o röportajı
tekrarlamak istiyorum.
Ankara’nın en iyi tarafı, İstanbul’dan dönülmesîdir.
Yaşlanan insanlar. sabah kahvaltıda yediklerini unutur. ama, Birinci Dünya Savaşı sırasında yap
tıklannı saniyesi saniyesine anımsarlar. Benimki de öyle…
i**
DEMOKRAT ÇANKAYA Ankaralı mısınız? _
KURTHAN FİŞEK – Evet!
1942 yılında Ankara’da doğdum.
Mimar Kemal İlkokulu, Ankara
..,. ..a ı – t-:1Ç:*-::^:.>Kı~v~ı .q .NgÇIT-ıî :::aran
ç Samsun’a ayak basınca,
Bursa’daki taburuyla bir, likte, babaannemi. babamla amcamı alıp Ankara’ya gelmiş… Yunanlı’lar Izrnir’i işgal edince,
annemin babası da, an
Kolejinden sonra Ortadoğu Teknik Universitesi Idari İlimler Fakültesi’ni bitirdim. 1966 yılında Siyasal Bilgiler Fakültesi’ne (Mülkiye)
asistan olarak girip Kamu Yönetimi konusunda doktora yaptım. Bu
konudaki çalışmalanmla profesör
oldum. 1983 yılında 1402 Sayılı
Yasa gereği okuldan kovuldum.
Hâlen Hürriyet Gazetesi’nde yazar
olarak görev yapıyorum.
D.Ç. – Kaç yıldır Ankara’da
yaşıyorsunuz?
K.F. – Babamın babası, Atatürk
neannemi, iki teyzemi,
dayımı ve annemi alıp
Ankara’ya taşınmış… O tarihten bu
yana ailemiz Ankaralı… Ben 1942
yılında Ankara’da Harbiye Hastanesi’nde doğdum. Dedem. yani babamın babası o yıllarda Kara Kuvvetleri Kurmay Başkanıydı.
Doğduğum günden bu yana
Ankara’da yaşıyorum…
D.Ç. – Çocukluğunuz ve
gençliğimiz Ankara’nın hangi
semtlerinde geçti?
K.F. – Çocukluk ve gençlik yıllanmda, Ankara’nın merkezi Ulus ve
.,,.._..-._,.x~_ ,-.–.._,…– ,_ _r a* g:: .._ __yt
-. v* › iz; ›,
çevresiydi. O yıllarda Ulus Meydanı’ndaki Atatürk Anıtı daha dikilmemişti. Sıhhiye’den Bakanlıklar’a
kadar olan bölüm ise boş alandı.
Çocukluk yıllanm, Bakanlıklar, Selanik Caddesi, Mithatpaşa Caddesi
ve Meşrutiyet Caddesi’nde geçti. O
tarihlerde Gazi Osman Paşa ve
Kavaklıdere civarında üzüm bağlan
ve bağevleri vardı. Okul hayatıma
Mimar Kemal İlk0kulu’nda
başladım ve oradan mezun oldum.
Daha sonra Kolej’de okudum.
Universite yıllanm ise ODTU’de
geçti. ODTU o yıllarda Meclis’in
arkasındaydşı.
D.Ç. – Öğrencilik yıllannızda
nerede eğlenirdiniz?
K.F. – Gazeteciliğe 17 yaşında
başladığım için. öğrenci olarak hiç
eğlenemedim. Gazeteci olarak iyi
eğlendim. O yıllarda gazete bürola
.ÇêRŞAMBA ‘9 TE^^^^E!.Z.2.999.,
41-***- var:::
<':lq-_I1g:4_:-g;›_ .a- gen- rAı-;Ez::2ı'a'$._± aş... ıanıxx-ııvsııcweı-.ırsawaaı-x: -ı-ı-v. _..t“',: -:. 1 rı Rüzgarlı Sokak'ta toplanmıştı. Zamanımızın büyük bölümü Rüzgarlı Sokak'ta geçerdi. Maksim, Kazablanka Pavyonları, Çiçekli Hazuzla , Cemal Baba'nın meyhanesi devamlı uğrak yerlerimizin başında gelirdi. Sahanda yumurtasıyla meşhur İsmail'in Yerine de sık sık uğrardık. O yıllarda en fazla tercih ettiğimiz yerlerden biri de Tuna Caddesi girişindeki Piknikti. Piknik'in en gözde yemekleri arasında. sosis türlü, Sahanda yumurta, patates tava, rus salatası gelirdi. Gar Gazinosu da sık uğraklanmızdandı. f** Ankara anılarını anlatmaya başladığında çenesi düşüyor insanın... Freni boşalmış araba gibidir nostalji... lzninizle, haftaya devam ru açın› .