Herkes erken seçim istiyor bişi anladıysam Arab olayım
` .
ı M a *ı› .ı S >
-..
4 ‘l’
Herkes erken seçim istiyor
bişi anladıysam
tinmeyip. Yeniden Büyük Türkiye yaptığını
söyledi. Alternatif hükümet ihtimalleriyle alay etti, belki farkında ş ‘
_ olmadan, koalisyon ortağının başındaki hatuna dokundurdu.
“Yedi kocalı- Hürmüz, dokuz kocalı Hürrnüz…”
‘ llgimi çekti bu benzetme…
“Taaddüd-ü zevcâd” meselesinin tersine çevriliğiî.. x
Bir erkeğe dört kadın (Tansu, Ayfer,
lşılay. Meral) yerine, bir kadına 9-10 erkek… Bülent, Mesut, Ozer, Hasancelal,
Muhsin, Tuğrul, Yavuz, Deniz, Hüsam,
Ufuk… ‘
RBAKAN güzelkonuştu.
ETürkiydyi kurtanrıakla ye
i***
Derken, “meydan” okudu Erbakan… “Haydi seçime!”
Obür kerizler ulusal barajın ya azıcık
altında, ya azıcık üstünde dolanıp dururken, ben de erken seçim yapaııın… Ne
çıkarsa bahtımal_
Benim tuzum kuru… Onlar düşünsün…
* * *
. Bugün 1 Mayıs… Mayıs ayını sev
mem… Serseri mayın gibidir. Kime, nasıl çarpacağı belli olmaz…
1 Mayıs… 14 Mayıs… 19 Mayıs…
21 Mayıs… 27 Mayıs… 29 Mayıs…
– Ne çıkarsa bahtına!
***
Bugün 1 Mayıs… lşçi sınıfının dostluk, dayanışma, sevgi günü…
Olmadık bir şey oluyor. DİSK, Haklş, Türk-lş, KESK beraber kutluyor…
Salonlarda, sokaklarda, meydanlarda…
Bu dört örgütün seçim sandığını toplam etkileme alanı ll milyon kişidir.
***
Eski 1 Mayısları. 30 sene önce yazdığım doktora tezimden hatırlıyorum.
İşçi sınıfı tarihimizde “l Mayıs
Geleneği” vardı. Türkiye’de 1 Mayıs, ilk kez 1922 yılında, düşman
işgalindeki İstanbul ‘da kutlandı. `
O tarihlerde “müstevli kuv
Vet” olarak bilinen emperyaliz- r
me karşı…
Reji tütün işçilen’ grev karan almış, ama, geniş çapta tutuklamalar yüzünden rev olmamıştı. Adapazanhdaki llızııalat-ı Harbiye işçi
I_
lerinin düzenledikleri tören dağıtılmış, çok sayıda işçi gözaltına
alınmıştı. 1923 yılındaki kutlama
törenleri, önceki yıla kıyasla, olaysız geçmişti.
Asıl büyük olaylar 1924 yılının
1 Mayısünda, İstanbul’da patlak
verdi. lşçilere sekiz saatlik işgününün tanınmasını isteyen, işçi kitlelerini örgütlenmeye çağıran bildirilerin dağıtılması üzerine, bu hareketlerle ilişkili olduklan sanılan
ne kadar kişi varsa tutuklandı.
İstanbul’daki durumun aksine.
Ankara’daki 1 Mayıs olaysız geçti.
TBMM önünde yapılan “istek iletme” töreninden sonra işçiler dağıldılar.
27 Mayıs 1925 tarihinde, Atatürk ‘ün emriyle TBMM ye getirilen,
orada da içişleri Bakanı Şükrü Kaya tarafından savunulan bir kanunla, 1 Mayıs işçi bayramı, “Bahar Bayramı” yapıldı. 1 Mayıs işçi
bayramı, bu şekliyle. son olarak,
1928 yılında kutlandı. Aynı yılın
Temmuz ayında, Şark Şimendiferleri ve İstanbul Tramvay Şirketi işçileri, Takrir-i Sükûn Kanunu’na
rağmen, greve gittiler. Bu durum,
işçi sınıfını örgütlemek yönünde
önemli adımlar atmış olan “Amele
Teali Cemiyeti”nin, işçi sınıfıyla
uzak-yakın ilgisi olan her türlü örgüt ve hareketin sonu oldu.
Girişilen yoğun ideolojik saldırı
sonucu, 1 Mayıs’la işçi sınıfı arasındaki son “görünür” bağlar kopaqldı, deyim yerindeyse, bir “dayanışma ve mücadele azmini yenileme” günü, tam karşıtına, herkesin çiçek toplamak için çayırlara
salındığı bir gün haline getirildi.
* * *
Bugün 1 Mayıs…
Marjinallere takılmayın… ll
milyon müşterek oyunuzurı gücünü gösterin! ‘