Anama RP’li olduğumu söylemeyin…
CUMA _
nin ıauüıı HİKÂYESİ
RKİYE İşçi Partisi 20 Temmuz 1971
günü Anayasa Mahkemesi tarafından
kapatıldı. Tuhaf bir tesadüf eseri olarak, kapatma kararının alınmasından iki
saat önce, kararın içeriği polis telsizinden
il-ilçe emniyetlerine duyurulmuş, “kararIaştırıldığı şekilde gerekenin yapılması”
tâlimatı verilmişti. u . . .
Gereği yapıldı. Ulkenin _dört bir yanındaki TIP binaları çev
KURTHAN FİŞEK
Anama BP’Iİ olduğumu söylemeyin…
“Milf Nizam Partisi, 26 Ocak 1970
tarihinden itibaren, şahsıma ait gayrımenkûlde kiracı olarak oturmaktadır.
Müteaddit rica ve ikazlarıma rağmen, bir
buçuk seneyi aşkın zamandır kirasını
ödememiştir. Çok mağdur durumdayım… Fakir bir insanım ben… Partinin
kapatıldığını ve bütün
gayrımenkûllerinin
Hazine’ye devredildiğini öğrenmiş bulunu
rildi, “Orerasyona yorum… Gerekli işbaşlayabi irsiniz!” Iemlerin yapılarak alaaçıklaması gelince de caklarımın ödenmesibinalara girildi. ni, daha fazla mağdur
Kasalara, arşivlere edilmememi yüce
el kondu. TlP’in tapulu malı olan 3-4 daire _
hazineye devredildi. i
Mal tesbiti yapan ` .
hazine uzmanlarının ,ç ıgüldüklerinihatırlıyo- Mü”
rum: “Amma da çulsuz artiymişsiniz!
Moskova’dan hani ruble a ıyordu?”
i***
Aynı tarihten tam tamına ikı ay önce,
20 Mayıs 1971 ‘de, “lâikliğe aykırı çalışmalar yürüttüğü için”, Refah’ın dedesi
Millî Nizam Partisi kapatılmıştı.
Aynı senaryo tekrarlandı. Anayasa
Mahkemesi’ndeki görüşmeler sürerken,
polis telsizinden geçen bir emirle, MNP
binalarının etrafında tedbirler alındı, karar
alınınca da evraklara, kasalara, binalara
el kondu.
_O ne?
iki ay sonra mahalli mahkemelere dilekçeler yağmaya başladı.
mahkemenizin emir
ve kararlarına arz
ederim…”
MNP’nin tek bir
gayrımenkûlünün ol’ madığı, parti mensûbu
güvenilir şahısların evlerinde, katlarında,
binalarında “kiracı” olarak oturduğu anlaşıldı.
Partiler kapatılınca, taşınır-taşınmaz
mallarıyla beraber, borçlan da hazineye
devredilir.
1971 yılında, devletten üstüne bir de
para aldı MNP… Azıcık tabela parasından çıktı, önce MSP, sonra RP oldu.
***k
Dünya malında gözü yoktur RP’nin…
Ama, para işinden iyi anladığı için, herkes onları “zengin” zanneder. Borç istemeye, nafaka istemeye kalkar.
RP’nin para kaynaklarıyla boşuna uğ
_. raşmayın… Borçlu çıkarsınız…
NEŞTEZ GELMEDl AMA
r JAPONYAC DAN BİRAZ NAIZKO
ı›
RP’nin parasına
fazla sulanmavın…
EFAH Partisi’nin parolası, “Dünya
da imân, ahirette mekân”dır. Ama,
ne hikmetse, “dünya zengini” zannedilir.
Seçimlere giren partilerin en fakiri
RP’ymiş… Elli (rakamla 50) dönüm arazi
üzerine kurulu, Ankara Balgaftaki muhteşem genel merkez binasıyla Ankara
Demetevler’de aynı ihtişamdaki Kültür
Sarayı’nda “kiracı” olarak oturuyorlarmış…
“Biz niye bu kadar zengin değiliz?”
diye ağlaşıp cukkalardan, dışarıdan akıp
geldiği söylenen riyal, yen, dolar ve
marklardan söz eden (ağızlarının suyu
akarak) partilerin haberi olsun…
RP’nin parasına fazla sulanmasınlar.
Bulamazlar, üstüne üstlük, borçlu çıkarlar.
EKREM PAKDEMİRLİ
BELEDİYE’ye ait “halk ekmekleri”ni özelleştireceğiz dedin… Sosyal
demokrat Korel Göymen (ODTU’lü
okul arkadaşındrr) yüzüne güldü:
“Halk ekmekleri_r_ıi üreterek, fırın
mafyasını kırdık. Ozel fırıncılığı serbest bıraktık, normal bir kârla ekmek
satıyoruz. isteyen istediği fiyata ekmek alır, ama, ekmek ekınektir. Ucuzu dururken kimse pahalısını almaz,
kimse de astronomik paraya ekmek
satmaz, satamaz…”
Mühendishane iktisadi son demlerini yaşıyor. “Seyıî ye iktisadı” geliyor,
gidiyor. Tansu hanımın tatsız tecrübe
si olmasaydı, belki ekonomi iktisatçılara bırakılabilirdi.
Ama, şuraya yazıyorum… Halk
ekmek fabrikalarını özelleştirdiğin anda, bir somun ekmeği 15 bin liraya
yer insanlar…
“Devlet adamlarını hayranları çıldırtır…”
(Seneca, M.S. 60)